مروری بر رگ‏زایی (Angiogenesis) در تومور

آنزیوژنز در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک از جمله رشد تومور دخالت دارد. بنابراین رگ‏زایی درمانی می‏تواند روش کارآمدی برای درمان سرطان محسوب گردد. بدین منظور شناسایی جنبه‏های مختلف آنزیوژنز در تومور بسیار مهم است. تکوین رگ‏های عمل‏کردی در درون تومورها برای رشد آن ضروری است، رگ‏زایی در تومور با میانجی‏گری مولکول‏های مختلف القا می‏شود. تعادل بین عوامل پیش‏برنده و مهار کننده رگ‏زایی این فرآیند را به‏شدت کنترل می‏کند، این واقعیت منجر‏به طراحی عوامل درمانی بر علیه رگ‏زایی در تومور شده است. اخیرا مهار کننده‏های رگ‏زایی به‏صورت درون‏زاد (همچون اینترلوکین-8 ) و برون‏زاد (‏نظیر‏Avastin) طبقه‏بندی شده‏اند. این عوامل با تشکیل رگ‏ها به‏صورت نرمال در بسیاری از فرآیندهای پاتولوژیک تداخل می‏‏کنند. علاوه بر آن مشخص شده است که درمان تومور به‏وسیله ترکیبی از عوامل ضد رگ‏زایی و ضد سرطانی می‏تواند از کاربرد هر یک به‏تنهایی موثرتر باشد. همچنین به‏علت عدم موتاژنیک بودن سلول‏های اندوتلیالی طبیعی امکان مقاوم شدن این سلول‏ها به عوامل ضد رگ‏زایی بسیار اندک است و از آن‏جایی‏که رشد و پیشرفت تومور وابسته به تکوین عروق خونی در آن است  بنابراین مهار رگ‏زایی روش مناسبی برای درمان تومور می‏باشد.